miércoles, 4 de junio de 2008

Jon Arretxe




Jon Arretxe (Basauri, Bizkaia, 1963ko ekainaren 6a - ) euskal idazlea da. Bere herrian lehen ikasketak egin zituen eta unibertsitatean matrikulatu zen Deustuko Filologia Fakultatean. Lizentzia lortu eta baita doktore gradua ere. Gero gorputz hezkuntzako ikasketak ere egin zituen eta unibertsitatean irakasle ibili zen. Kirola egitea eta bidaiak egitea gustatzen zaio. Arbizun bizi da, Nafarroako Sakana haranean, Gasteiz, Iruñea eta Donostiatik erdibidean.


Bere obrak lau generotan zati daitezke: gazteentzako liburuak, adibidez, Hakuna Matata, Harresi Handirantz eta Lurraren taupadak; bere bidaian oinarritutako bi eleberri, Urrezko triangelua eta Oroituz, hain zuzen ere; munduan barrena egindako bidaien kronikak, hala nola, Tubabu, Tuparen seme-alabak, Ekialdeko mamuak eta Zazpi kolore; eta, azkenik, gazteen bizimoduari buruzko trilogia: Ostegunak, Ostiralak eta Larunbatak. Hala ere, bere obrak beste sailkapen batzuen arabera ere aurki daitezke.
Manila konexioa gazteei zuzendutako detektibe nobela bat da. Gasteizko kale eta bolada ilunenetan kokatua, Artabe eta Etxebe detektibeen ikerketa kontatzen du, txiste eta kaleko egoeraren deskribapenak egoki txertatuz. Sherlock Holmes eta Watsoni baino antza handiagoa diote Torrente gisako poliziei ikertzeko moduari erreparatuz gero; besteak beste, Etxebek interes handiagoa azalduko du Alavesen partiduan kasuaren ebazpenean baino.
Antiheroiak dira, pertsonaia karikatureskoak, ohiko detektibe adimentsu, indartsu eta galanten guztiz kontrakoa. Etxeberi, dena dela, halako sinpatia puntu bat dariola uste dut.
Nobelan, Artabe eta Etxebek lapurtua izan den anakonda bat aurkitzeko kasua lortuko dute. Informazio iturrietara jo ondoren, Pantera Arrosa gozokien desagerpenarekin zerikusirik baduela jakingo dute eta ikerketari ekin ostean kontrabandoko kasu bat dela konturatuko dira. Kasuaren ebazpenean hainbat eta hainbat gorabeheretan aurkituko dira eta zailtasunak trebeziaz gainditzeko ahalmena erakutsiko dute.
Detektibe istorio atsegina iruditu zait, argumentu nagusiaz gain dituen pasarteak, batik bat. Etxebek diskoteka bateko atezaina ordezkatzen duenean edota txinatarrarekin borrokan dagoela Artaberen pentsamendua irakurtzean kokatutako pasarteak, besteak beste. Hala ere, amaierak ez nau guztiz erakarri protagonistak ez baitute parte hartze zuzenik.
Arratsalde aspergarri bat ederki betetzeko aukera aparta da nobela hau eta irakurtzeko gomendagarria, detektibe istorioez gain, txiste txarrak gustuko dituenarentzat, batez ere.

No hay comentarios: